Από τις αρχές του εικοστού αιώνα υπάρχουν αναφορές στη βιβλιογραφία για την σύσταση και τη δράση των φύλλων της ελιάς και ειδικότερα για την αντιοξειδωτική τους δράση.
Η ελαιοευρωπαΐνη είναι ένας σεκοϊριδοειδής γλυκοζίτης (secoiridoid glucoside) χαρακτηριστικός των Ολεασών (Oleaceae) και αποτελεί το κύριο πολυφαινολικό συστατικό της ελιάς (Olea europaea). Αποτελεί το 6-9% του ξηρού βάρους στα φύλλα της ελιάς. Είναι η ουσία που προσδίδει πικρή γεύση στις άγουρες ελιές (η περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες στις ώριμες ελιές είναι σχεδόν η μισή απ' ότι στις άγουρες). Τα τελευταία χρόνια, η ελαιοευρωπεΐνη έχει μελετηθεί ως προς την αντιοξειδωτική της δράση .Η υδροξυτυροσόλη είναι η κύρια φαινολική ένωση του καρπού της ελιάς. Είναι η μόνη πολυφαινόλη για την οποία ο EFSA (European Food Safety Authority) αποδέχεται ευεργετικές ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό με ελάχιστη καθημερινή δόση 5 mg.
Το ρόδι ( Punica granatum L) χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα λόγω των πολλών θετικών επιπτώσεων στην υγεία. Πολλές επιστημονικές μελέτες των τελευταίων χρόνων δίνουν την απάντηση ως προς το γιατί το ρόδι ήταν γνωστό στην αρχαιότητα ως «ο καρπός της υγείας».[12-14] Το ρόδι περιέχει μεγάλες ποσότητες βιοενεργών συστατικών, όπως τα φλαβονοειδή και πολυφαινόλες, και κυρίως φαινολικά οξέα, όπως το ελλαγικό οξύ.
Το Ελλαγικό οξύ έχει λάβει προσοχή ως παράγοντας που μπορεί να έχει δυναμικές βιοδραστικές ιδιότητες.